برسان باده که غم روی نمود ای ساقی

برسان باده که غم روی نمود ای ساقی
این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی

حالیا عکس دل ما است در آیینه‌ی جام
تا چه رنگ آورد این چرخ کبود ای ساقی

ایرج بسطامی

من مانده‌ام تنهای تنها...

ایرج بسطامی ‌آوازه‌خوان بی‌بدیل ایران شاید اگر چند سال پیش در چنین روزهایی تن به آوار فروریخته بم نسپرده بود، امروز از شاهکارهای تازه‌اش می‌نوشتیم و تنها به گفتن از او و کوچ زودهنگامش از دنیای هنر قناعت نمی‌کردیم. چنین روزهایی خاطره سنگین زلزله بم را در خود دارند و ضایعه از دست دادن حنجره‌ای که صداها و کلام‌ها در اوج و فرودش طرح دیگری به خود می‌گرفتند؛ حنجره‌ای که مانند نداشت. امروز اما تنها می‌توانیم به یادگارهای یکتای ایرج بسطامی‌ گوش بسپاریم و هم‌کلام با او بخوانیم: من مانده‌ام تنهای تنها... ایرج بسطامی‌ در سال ۱۳۳۶ در بم به دنیا آمد و تا قبل از بروز زلزله دلخراش این منطقه، در همین شهر زندگی می‌کرد. او موسیقی را نزد عموی خود، یدا... بسطامی ‌فرا گرفت، سپس برای تکمیل آموزه‌هایش به تهران آمد و از محضر استاد محمدرضا شجریان بهره برد. وی از پنج سالگی به خواندن آواز علاقه داشت و هر یک از اعضای خانواده، از جد پدری گرفته تا پدربزرگ و پدر در زمینه خواندن آواز و زدن سازهای مختلف تجربه داشتند و ایرج نیز در کنار آنها با اصول موسیقی آشنا شد. سپس به فراگیری دستگاه‌های موسیقی نزد پدر خود پرداخت. بسطامی‌ از سنین نوجوانی تحت تعلیم عموی خود یدا... بسطامی قرار گرفت که با سرپرستی وی گروهی با همکاری برادران بسطامی تشکیل شد که در رادیو و تلویزیون آن زمان و اردوهای رامسر اجرای برنامه داشتند. بعد از فوت یدا... بسطامی، ایرج برای فراگیری آواز و ردیف‌های آوازی نزد استاد شجریان آمد و به‌رغم مشکلات راه و مسافت زیاد، هفته‌ای یک‌بار به عشق فراگیری آواز از بم به تهران می‌آمد.