سبک ها و دوره های شعر فارسی

سبک شعر، یعنی مجموع کلمات و لغات و طرز ترکیب آنها، از لحاظ قواعد زبان و مفاد معنی هر کلمه در آن عصر، و طرز تخیل و ادای آن تخیلات از لحاظ حالات روحی شاعر، که وابسته به تأثیر محیط و طرز معیشت و علوم و زندگی مادی و معنوی هر دوره باشد، آنچه از این کلیات حاصل می شود آب و رنگی خاص به شعر می دهد که آن را "سبک شعر" می نامیم، و قدما گاهی به جای سبک "طرز" و گاه "طریقه" و گاه "شیوه" استعمال می کردند.

آموزش تارنوازی، سیم گذاری، پوست گذاری و کوک کردن تار(صهبا مطلبی)

نحوه کوک کردن سنتور

قبل از کوک کردن سنتور بهتر است کمی در مورد تئوری کوک و فواصل اطلاعات داشته باشیم.

بسامد یا همان فرکانسی که از سیم سنتور منتشر می‌شود بستگی به طول سیم و جنس آن دارد. ما با کشیدن سیم ساز یا شل کردن آن تنها طول آن را هرچند بصورت نامحسوس تغیر می‌دهیم.

صدای سنتور 2

عواملی که باعث تنوع صدای ایجاد شده از ساز سنتور می شوند:

1- وزن مضراب: معمولاٌ وزن مضرابها در تغییر حجم صدا موثرند. مضرابها ی کم وزن اکثراٌ قطر نازکتری دارند و همچنین دارای سر کوچک و نازکی هستند که همین امر باعث می شود مضرابها هنگام برخورد با سیم قدرت لازم یا کافی را نداشته باشند که در نتیجه صدای حاصله کم حجم خواهد بود و مضرابهای سنگین بالعکس.

2-  میزان تشابه مضراب راست و چپ از لحاظ وزن،اندازه ،قطر،جنس:  طبق قاعده واستاندارد فرض بر این است که جفت مضرابی که نوازنده آنرا دست می گیرد کاملاٌ از همه لحاظ مشابه باشند که درغیر اینصورت هم تفاوت درحجم صدای مضراب راست و چپ را خواهیم داشت و هم تفاوت در رنگ و مقدار زنگ موجود درصدا.

صدای سنتور 1

صدای سنتور ارتباطی به خود ساز ندارد چرا که کیفیت ساز (منظور یک ساز خاص دریک مقطع زمانی خاص می باشد) بسته به نوازنده ای که با آن می نوازد بهتر یا بدتر نخواهد شد و صدای آن ساز همان است که هست و این تنوع صدایی که مورد بحث است طبیعی است به عواملی جز خود ساز مربوط می شود که در ساز سنتور عبارتست از اول نوازنده ،دوم مضراب.

بیوگرافی استاد پرویز یاحقی

پرویز صدیقی پارسی(معروف به پرویز یاحقی)در 31 شهریور سال 1314 شمسی در تهران خیابان صفی علیشاه تولد یافت. پدر پرویزازمردان روشنفکر و تحصیل کرده ی زمان خود بود.واز آنجا که بیشتر در ماموریت های اداری به سر می برد اکثرا فرزند کوچک وبا استعدادش، پرویز، در خانه استاد حسین یاحقی( دایی هنرمند خود) به سر می برد. سه یا چهار سال بیشتر نداشت که با انگشتان کوچکش روی آب پاش باغبانی پدرش ضرب می گرفت و نغماتی که از استاد حسین خان یاحقی(دایی هنرمندش) ودوستانش شنیده بود را زمزمه می کرد.